La gazza ladra
Over de bekende, of misschien wel de beruchte, zwart-witte vogel is zelfs een opera geschreven.
La gazza ladra (De stelende ekster)(The stealing magpie) is een opera in twee akten van Gioacchino Rossini. Het wordt doorgaans gezien
als een opera van het type semiseria. De premi貥 was op 31 maart 1817 in het Teatro alla Scala in Milaan.
Het verhaal gaat over Ninetta die hoopt te trouwen met Giannetto die terugkeert van de oorlog. Ze probeert haar vader Fernando Villabella,
een deserteur, in het geheim onderdak te bieden. Ondertussen maakt de burgemeester avances naar haar. Een verdwenen lepel en het feit dat
Isacco een zilverstuk van Ninetta heeft gekocht, zorgen dat ervoor dat Ninetta wordt beschuldigd en vervolgens in het gevang raakt.
Ze wordt schuldig verklaard en tot de dood veroordeeld. Op het laatste nippertje wordt ze gered van de dood doordat blijkt dat de lepel
gestolen is door een ekster........die dekselse Exters toch!!!!
Klik hier om de overture te beluisteren.
Newcastle United FC
De Exters deden in hun beginjaren graag mee aan het Rijkspolitievoetbaltoernooi (leuk scrabblewoord) in Millingen aan de Rijn.
Helemaal niet verwonderlijk dat er ook een voeltbalclub naar de ekster genoemd is. De Engelse club Newcastle United FC is vooral bekend als The Magpies (De Eksters).
De club werd in 1881 opgericht als voetbalclub Stanley. De club speelt in een zwart/wit gestreept tenue, wat volgens supporters geluk brengt.
Het waren echte kampioenen in het goaltjes pikken, snelle acties uit het niets met vaak een doelpunt als resultaat. De vergelijking met een
ekster is dan ook zo gemaakt en vandaar dat deze bijnaam met trots wordt gedragen. En wij als Exters snappen dat meteen.
Exters Zaalvoetbalteam
Maar ook de Exters zijn actief geweest in de sport. Eind jaren 80 van de vorige eeuw stond het Exterszaalvoetbalteam geregeld in de lijst van deelnemers,
zo ook bij het Rijkspolitie toernooi in Millingen. Een sporadisch overblijfsel van deze sportieve periode was jarenlang te vinden in
Cafe de Kastanje waar een prachtigwe foto de wand bij de toiletten sierde. Op deze foto uit 1989 straalt de jeugdigheid, vitaliteit en
sportiviteit er vanaf. Een leuk detail.......sommige Exters op de foto hebben echter nooit fatsoenlijk een bal getrapt.
De filosoferende ekster
In het Rijksmuseum in Amsterdam is de wijsheid van een ekster ook lang geen onbekend feit meer.
Getuigen daarvan is een prachtig schilderij van Melchior d' Hondecoeter genaamd 'Jachtbuit bij een ekster op een boomstronk'
beter bekend als
'De filosoferende ekster'
Het doek is geschilderd rond 1678 door deze Nederlandse schilder. Hij schilderde het samen met 'de Jachtbuit bij een bordes' in opdracht voor
Paleis Soestdijk. Hier komt de lichtinval van rechts, op het andere werk van links. Dit verschil verraadt dat de schilder rekening hield met
de opstelling aan weerszijden van een raam. Ook de afmetingen zijn aanzienlijk......met een hoogte van 215 cm en een breedte van 134 cm.
Tja een Exter heeft gewoon veel ruimte nodig voor zijn personaliteit.....!
Vieren en gevierd worden
Van 1981 tot en met 2014.......al 33 jaren jong, Feesten...en dan failliet
In 2014 bestonden de Exprinsen precies 33 jaar.
Reden voor groot feest met zelfs een eigen jubileumlogo. En dat de oud-prinsen van Boemelgat het feesten nog lange niet verleerd zijn bleek
wel op hun 33 jarig jubileumsfeest, want wie kan er nou zeggen dat ze echt bankroet waren na het vieren van een geweldig feest.
Het feest werd georganiseerd door de jubileum prinsen Theo L (11 joar), Alex t W (22 joar), Arno Vermeulen (33 joar) en Wilfried E (44 joar).
De zaal was geregeld bij Peter S, het geld gereserveerd bij penningmeester Freddie S, de muziek stond al te trappelen en hup daar ging de hele boel
in polonaise tot in de late uurtjes. Een geweldig feest, alleen bleef de penningmeester bleef achter met nog een tuutje zwoart zoad.
De foto is van de laatste zaadjes nadat de penningmeester de andere zaadjes gepoot heeft in de hoop dat er nog wit goud uit komt.
Ut geld mot rollen.....en spoaren is nie vur de Exters want leeft duj moar inne keer!!!!
De Exters bedanken....
De Exters vinden het altijd heel erg bijzonder wanneer er hulp komt bij het organiseren van evenementen, het regelen van materialen en het maken van prachtige decoraties.
Hulp van binnen en van buitenaf wordt zeer gewaardeerd en maken het mogenlijk om zoveel leuke momenten met de Exters te beleven. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden........iedereen die de Exters een warm hart toe steken:
In het bijzonder:
Joke Hollandvoor het jaarlijks breien van de prachtige Exter-sjaals.
Mary Janssen voor het beschilderen van de prachtige leien voor de nieuwe Prins en de "PicaPica".
Gemist maar nooit vergeten.....
Helaas hebben we afscheid moeten nemen van een aantal oud-prinsen. Ter nagedachtenis aan hen die hier niet meer zijn, uit ons midden maar niet uit onze gedachten!